Miro - Malerei als Poesie

Terug uit een weekendje Hamburg. Een enerverend weekendje. In het Bucerius Kunst Forum een mooie tentoonstelling van Miró gezien. Een chronologische – maar kleine - tentoonstelling van zijn werk, met als thema de schilderkunst als poezië. De tentoonstelling eindigde met zijn werk uit de periode 1965-1974. In dit werk werd vooral de kosmische wereld verbeeld.

Wat ik erg mooi aan dit werk vond, was uiteindelijke de essentie van het landschap of de wereld die hij wist uit te beelden. Zelf ben ik ook op zoek naar de essentie van de onderwerpen die ik schilder. Miró gaat hierin nog een stap verder dan ik. Zijn werk kent een verdere vorm van minimalisatie. Dit doet hij zowel in kleur als in de gebruikte vormen.

Vorig jaar heb ik in Finland al gewerkt met een verdere minimalisatie van de landschapsvormen. Het heeft daarna voor een deel stil gelegen. De vorm van Finland is niet echt beklijfd. Deze tentoonstelling heeft daar wel weer nieuwe inzichten in gegeven. Ik verwacht dan ook dat deze ervaring een plek krijgt in mijn werk.

De tentoonstelling Miro - Malerei als Poesie is nog te bezoeken tot 25 mei 2015.
Meer info: www.buceriuskunstforum.de

Zwart

Zwart. Een kleur die zelden in mijn schilderijen voorkomt. Soms zijn mijn schilderijen wel donker, maar zwart is vrijwel nooit de basis voor deze kleur. Meestal is het een mix van groen, blauw en paars.
Vandaag maar eens de pot zwarte acryl gepakt. Schilderijen die wel een aardig kleurpalet hadden maar niet verder wilden hebben nu een mooie zwarte achtergrond. Zwart is nu het uitgangspunt om kleur in het schilderij te brengen. Een mooie uitdaging.